حمیدرضا رستمی؛ شعبان الهی؛ علی معینی؛ علیرضا حسن زاده
چکیده
نظریه کنشگر-شبکه، در مفهوم اجتماعی آن، رویکردی برای تجزیه و تحلیل جامعه شناختی در حوزه مطالعات علم و فناوری است که بر درک چگونگی رسیدن چیزها به موقعیتهایی که در آن قرار دارند متمرکز است؛ اما در سالهای اخیر، این نظریه به عنوان رویکردی روش شناختی جهت تحلیل نحوه استفاده از محصولات فناوری در محیط کار و توصیف ابعاد مختلف سیستمهای ...
بیشتر
نظریه کنشگر-شبکه، در مفهوم اجتماعی آن، رویکردی برای تجزیه و تحلیل جامعه شناختی در حوزه مطالعات علم و فناوری است که بر درک چگونگی رسیدن چیزها به موقعیتهایی که در آن قرار دارند متمرکز است؛ اما در سالهای اخیر، این نظریه به عنوان رویکردی روش شناختی جهت تحلیل نحوه استفاده از محصولات فناوری در محیط کار و توصیف ابعاد مختلف سیستمهای اجتماعی-فنی، مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. با وجود نمونههای متعددی از پژوهشهای مبتنی بر روششناسی کنشگر-شبکه، چارچوب مدونی برای آن معرفی نشده است و در داخل کشور نیز نمونهای برای استفاده از این نظریه در قالب روششناسی یافت نشد. پژوهش حاضر میکوشد تا ضمن تبیین روششناختی از این نظریه، به روش تحلیلی-توصیفی، چارچوبی نظاممند برای گردآوری و تحلیل دادهها در بستر این نظریه معرفی نماید. امکان و اعتبار چارچوب پیشنهادی در قالب مطالعه موردی، مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج پژوهش میتواند در کاربست نظاممند روششناسی کنشگر-شبکه، به ویژه در داخل کشور مفید باشد.