مطالعات مدیریت کسب و کار هوشمند

نویسندگان

1 مربی، مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه سید جمال‌الدین اسدآبادی، همدان (نویسنده مسئول)؛ pouti.np@gmail.com

2 استادیار، تکنولوژی آموزشی، دانشگاه سید جمال‌الدین اسدآبادی، همدان.

3 دانشجوی دکتری، تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران.

چکیده

 
هوشمندی کسب‌وکار به‌عنوان یک فلسفه مدیریتی و ابـزاری جهـت کمک به سازمان‌ها برای مدیریت و تصفیه اطلاعات، یکی از نوآوری‌های مهم در عرصه فناوری اطلاعات است که سازمان‌ها برای کسب منافع حاصل از آن نیازمند انطباق با آن هستند. بر این اساس ارائه مدلی برای انطباق سازمان‌های آموزشی با پدیده هوشمندی کسب‌وکار، انگیزه و هدف انجام این پژوهش است. برای نیل به این هدف، در این مقاله از روش توصیفی-پیمایشی و مطالعه موردی شهرستان اسدآباد استفاده شده است. با توجه به تمرکز این پژوهش روی سازمان‌های آموزشی، جامعه آماری پژوهش شامل 145 نفر اعضا هیئت‌علمی و کارکنان 5 دانشگاه شهرستان اسدآباد در نظر گرفته شده‌اند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران شامل 106 نفر بود که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه استفاده شده است. با مطالعه پیشینه پژوهش، 42 شاخص متمایز برای انطباق سازمانی با هوشمندی کسب‌وکار تعیین شد که در قالب یک مدل مفهومی سه سطحی ارائه شده است. برای بررسی مدل از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. طی تحلیل عاملی مرتبه اول 27 شاخص مؤثر، تأیید شدند. سپس با استفاده از این 27 شاخص و تعیین متغیرهای پنهان، تحلیل عاملی مرتبه دوم انجام شد و شش عامل مورد شناسایی قرار گرفتند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Model for Adapting Educational Organizations with Business Intelligence Requirements

نویسندگان [English]

  • Nasibeh Pouti 1
  • Hossein Moradimokhles 2
  • Vahid Salehi 2
  • Jamshid Heydari 3

1 Instructor, Department of Information Technology and Computer Engineering, Sayyed Jamaleddin Asadabadi University, Hamedan (Corresponding Author: pouti.np@gmail.com)

2 Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Sayyed Jamaleddin Asadabadi University, Hamedan.

3 Ph.D. Student, Department of Education Technology, Allameh Tabataba'i University, Tehran

چکیده [English]

 
Business intelligence as a management philosophy and a tool to help organizations manage and refine their information is one of the important innovations in the field of information technology that organizations need to adapt to their benefits. Accordingly, designing a model for adapting educational organizations to the business intelligence phenomenon is the motive and purpose of this research. In order to achieve the goal, descriptive-survey method and case of Asadabad city have been used in this paper.  Regarding the focus of this research on educational organizations, the statistical population consisted of 145 faculty and staff members from 5 universities in Asadabad. The sample size was 106 randomly selected based on Cochran’s formula and a questionnaire was used to collect the data. By studying the research background and literature review, 42 distinct indicators for organizational adaptation with business intelligence was determined which are presented in the form of a three-level conceptual model. A confirmatory factor analysis has been used to verify the model. During the first order factor analysis, 27 effective indicators were confirmed. Then, using these 27 indicators and determining hidden variables, second order factor analysis was performed and 6 factors were identified.
Business intelligence as a management philosophy and a tool to help organizations manage and refine their information is one of the important innovations in the field of information technology that organizations need to adapt to their benefits. Accordingly, designing a model for adapting educational organizations to the business intelligence phenomenon is the motive and purpose of this research. In order to achieve the goal, descriptive-survey method and case of Asadabad city have been used in this paper.  Regarding the focus of this research on educational organizations, the statistical population consisted of 145 faculty and staff members from 5 universities in Asadabad. The sample size was 106 randomly selected based on Cochran’s formula and a questionnaire was used to collect the data. By studying the research background and literature review, 42 distinct indicators for organizational adaptation with business intelligence was determined which are presented in the form of a three-level conceptual model. A confirmatory factor analysis has been used to verify the model. During the first order factor analysis, 27 effective indicators were confirmed. Then, using these 27 indicators and determining hidden variables, second order factor analysis was performed and 6 factors were identified.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Organizational Adaptation Business Intelligence
  • Educational Organizations
 
منابع
دومینیک، جوزف ار و ویمر، رجر دی. ترجمه سیدامامی، کاووس (1384). تحقیق در رسانه‌های جمعی. تهران: سروش.
ساعی، منصور. (1384). موانع فراروی روابط عمومی در گذار به جامعه اطلاعاتی: بررسی دیدگاه‌های مدیران روابط عمومی و روزنامه‌نگاران. تهران: دانشکده علوم ارتباطات علامه طباطبایی
ساندرا، الیور. ترجمه اعرابی­، محمد و فیضی، مرجان. (1388). استراتژی روابط ­عمومی. تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی
سفیدی، هوشمند. (1383). روابط عمومی برتر. تهران: موسسه تحقیقات روابط عمومی
شکرخواه، یونس. (1379). فنّاوری‌های نوین ارتباطی و جامعه اطلاعاتی. تهران: انوشه
ضیایی پرور، حمید. (1388). تکنولوژیهای کاربردی در روابط عمومی الکترونیک جلد 1. تهران: شرکت مدیریت ارتباطات و تبلیغات هفت تبلیغ
ضیایی پرور، حمید. (1388). تکنولوژ­ی­های کاربردی در روابط عمومی الکترونیک جلد 2. تهران: شرکت مدیریت ارتباطات و تبلیغات هفت تبلیغ
قاضی، میرسعید. (1370). تئوری و عمل در روابط عمومی. تهران: مبتکران
معادی، سعید. (1383). تکریم ارباب‌رجوع. تهران: کارگزار روابط عمومی
نوذری، حسینعلی. (1386). بازخوانی هابرماس. تهران: چشمه
 وبستر، فرانک. ترجمه: قدیمی، اسماعیل. (1383). نظریه‌های جامعه اطلاعاتی. تهران: قصیده سرا
ویندال، سورین و همکاران. ترجمه: دهقان، علیرضا (1388). کاربرد نظریه‌های ارتباطات. تهران. جامعه شناسان
هزلتون، ارنست و بوتان، کارل. ترجمه: دهقان، علیرضا (1378). نظریه‌های روابط عمومی. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها
هیث، رابرت. (1388). نظریه شبکه. فصلنامه کارگزار روابط عمومی الکترونیک، 7 (9)، 4-3
یعقوبی، نورالدین. (1386) دولت الکترونیک. تهران: افکار
Blowfield, M. and A. Murray (2008) Corporate Responsibility: A Critical Introduction. Oxford University Press, Oxford.
Cutlip, S.M. A.H. Center and G.M. Broom (2009). Effective Public Relations, 9th edition. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Gregory, A. and L. Edwards (2011). ‘Patterns of PR: Public relations management among Britain’s “most admired” companies’. Report for Eloqui Public Relations. Leeds: Leeds Metropolitan University.
Grunig, J.E. L. Grunig and D. Dozier (2006). ‘The Excellence Theory’ in Rhetorical and Critical Perspectives of Public Relations. C. Botan and V. Hazelton (eds). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Heath, R.L. (ed.) (2001). Handbook of Public Relations. Thousand Oaks, CA: Sage.
Holtz, S. (2012). Public Relations on the Net, 2nd edition. London: Amacom.
Holtzhausen, D.R. (2002). Kirat, Mohammad (2010).Virtual Public Relations in the United Arab Emirates: A Study of PR Departments Use of Internet. Ohamed University of Sharjah – UAE
L’Etang, J. and M. Pieczka (eds) (2010) Public Relations: Critical Debates and Contemporary Problems. NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Păun, Mischel. (2009). Perceptions on the Effectiveness of Communication between Public Institutions and Journaliststhrough Social Media, University of Bucharest, Romania.
Philips, David & Young, Philip. (2009).Online public Relations: A practical guide to developing an online strategy in the world of social media
Schein, E. (2004) Organizational Culture and Leadership, 3rd edition. San Francisco, CA: Josey-Bass.
Welch, M. and P.R. Jackson (2007). ‘Rethinking internal communication: a stakeholder approach’. Corporate Communications: An International Journal 12(2): 177–198.
Xavier, Robin and colleagues (2005).back to basic:analyzing the case of research in government PR.5, 22-24